ارتباط خاصیت های شخصیتی و علایم بیماری آلزایمر
بیمارستان دی: خراسان رضوی نتایج تحقیقات جدید کالج پزشکی دانشگاه ایالت فلوریدای آمریکا بیان کرد که اغلب تغییرات مغزی در رابطه با بیماری آلزایمر در ابتدا در افرادی با خاصیت های شخصیتی خاص قابل مشاهده می باشد.
به گزارش مدیکال اکسپرس، این تحقیق بر دو خاصیت که قبل از این با خطر مبتلاشدن به زوال عقل مرتبط بود، متمرکز شد؛ روان رنجوری که مستعد مبتلاشدن به احساسات منفی و وظیفه شناسی که تمایل به مواظب بودن، سازمان یافتن، هدفمند و مسئول بودن را می سنجد. روان رنجوری ( Neuroticisim) یا سرشت مضطرب، یکی از صفات شخصیتی بنیادین است که با اضطراب، ترس، بدخلقی، نگرانی، حسادت، یاس، غیرت و احساس تنهایی شناخته می شود. واکنش افراد مبتلا به عوامل استرس زا ضعیف است و احتمال این که اوضاع عادی را تهدیدآمیز و ناکامی های کوچک را به یاس شدید تعبیر کنند، زیاد است.
آنتونیو تراچیانو، استاد طب سالمندان در کالج پزشکی می گوید: نتایج مطالعات پیشین نشان داد که چه کسانی در معرض مبتلاشدن به زوال عقل هستند و دیگر مطالعات به تشخیص بالینی پرداختند اما گروه تحقیق ما لطمه شناسی عصبی را بررسی نموده است یعنی ضایعاتی در مغز که به ما در مورد تغییرات لطمه شناختی زمینه ای می گویند. نتایج نشان داد که حتی پیش از زوال عقل بالینی، شخصیت، دامنه لطمه شناسی در رابطه با زوال عقل را پیش بینی می کند.
این تحقیق، داده های مطالعه طولی پیری بالتیمور (BLSA) و کارهای انتشار یافته قبلی در یک متاآنالیز که خلاصه ای از ۱۲ تحقیق درباره شخصیت و لطمه شناسی عصبی آلزایمر است را ترکیب می کند. این تحقیقات ترکیب شده بیش از ۳۰۰۰ شرکت کننده را شامل می شد. ترکیب نتایج در تحقیقات نسبت به یک تحقیق جداگانه، برآوردهای قوی تری از ارتباطات بین شخصیت و لطمه شناسی عصبی ارائه می دهد.
پژوهشگران در مطالعه طولی پیری بالتیمور (BLSA) و در متاآنالیز، رسوبات آمیلوئید و تاو (پروتئین های مسئول پلاک ها و درهم تنیدگی های مشخص کننده بیماری آلزایمر) را در شرکت کنندگان دارای نمره بیشتر روان رنجوری و نمره کمتر وظیفه شناسی یافتند.
این گروه همین طور دریافتند که ارتباط در تحقیقات افراد عادی از نظر شناختی در مقایسه با افراد دارای مشکلات شناختی، قوی تر است.
یافته ها نشان میدهد که شخصیت می تواند با به تاخیر انداختن یا جلوگیری از ظهور لطمه شناسی عصبی در افراد دارای وظیفه شناسی قوی و روان رنجوری کمتر، از بدن در مقابل آلزایمر و سایر بیماریهای عصبی محافظت کند.
تراچیانو اظهار داشت: «چنین حفاظتی در مقابل لطمه شناسی عصبی ممکنست ناشی از تفاوت دوره زندگی در احساسات و رفتار افراد باشد. بعنوان مثال، نتایج تحقیقات گذشته بیان کرده است، روان رنجوری پایین به مدیریت استرس کمک می نماید و خطر مبتلاشدن به اختلالات روانی شایع را کم می کند. بطور مشابه، وظیفه شناسی بالا و مداوم با شیوه های زندگی سالم مانند فعالیت بدنی مرتبط می باشد. با گذشت زمان، خاصیت های شخصیتی سازگارتر می تواند از عملکردهای متابولیکی و ایمنی شناسی بهتر حمایت کند و در نهایت روند تخریب عصبی را به تاخیر اندازد یا از آن پیشگیری کند.
مطالعه طولی پیری بالتیمور (BLSA) یک تحقیق علمی در مورد پیری انسان است که توسط موسسه ملی پیری (NIA) و قسمتی از موسسه ملی بهداشت آمریکا (NIH)، در سال ۱۹۵۸ انجام شد. در این تحقیق شخصیت با بهره گیری از رایج ترین ابزار ارزیابی آن یعنی آزمون شخصیت پنج عاملی سنجیده شد. در زمان ثبت نام در زیرمجموعه تصویربرداری عصبی این مطالعه، همه شرکت کنندگان فاقد زوال عقل یا سایر شرایط پزشکی جدی بودند.
پیشرفت در فناوری اسکن مغزی که برای ارزیابی لطمه شناسی عصبی آمیلوئید و تاو در داخل بدن استفاده می شود، امکان تکمیل این کار را برای پژوهشگران فراهم نمود.
ترراچیانو بیان کرد: تا همین اواخر پژوهشگران، آمیلوئید و تاو را در مغز بوسیله کالبدشکافی بعد از مرگ افراد اندازه گیری می کردند. در سالهای اخیر، پیشرفت در تصویربرداری پزشکی این امکان را فراهم نموده است که لطمه شناسی عصبی را زمان زنده بودن افراد و حتی پیش از بروز هرگونه علامت ارزیابی کرد.
یافته های این تحقیق، بصورت آنلاین در مجله Biological Psychiatry انتشار یافته همین طور بوسیله مخزن تحقیقات دسترسی آزاد دانشگاه فلوریدا قابل استفاده می باشد.
منبع: بیمارستان دی
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب