رئیس اداره بیماری های قابل انتقال بین انسان و حیوان مطرح كرد؛
علایم اولیه مبتلاشدن و روش های تست آبله میمونی
رییس اداره بیماریهای قابل انتقال بین انسان و حیوان مرکز مدیریت بیماریهای واگیر وزارت بهداشت اظهار داشت: تا کنون در کشور هیچ مورد قطعی و محتمل از مبتلاشدن به آبله میمونی را شناسایی نکرده ایم.
به گزارش بیمارستان دی به نقل از مهر، بهزاد امیری، در مورد احتمال شیوع آبله میمونی و نگرانی هایی که در این خصوص در جامعه ایجاد شده، گفت: بیماری آبله میمونی یا بیماری مانکی پاکس (monkeypox) یک بیماری ویروسی از خانواده آبله و هم خانواده ویروس آبله، واکسینیا و آبله گاوی است.
وی افزود: نخستین مورد شناخته شده ویروس آبله میمونی در سال ۱۹۵۸ در میان میمون هایی که برای تحقیقات و پژوهش نگهداری شدند، مشاهده شد. ولی نخستین مورد انسانی این بیماری در سال ۱۹۷۰ در آفریقا و در یک کودک شناسایی شد. زادگاه آبله میمونی در کشورهای مرکزی و غرب آفریقا و در مناطقی پوشیده شده از جنگل های بارانی استوایی است چونکه مخزن این ویروس علاوه بر میمون ها تعدادی از جوندگان نیز هستند که البته هنوز بصورت دقیق و کامل مخزن این ویروس شناسایی نشده است. اما به دلیل تماس بین انسان و حیوانات در این مناطق این بیماری به انسان سرایت کرده است.
دوره کمون ویروس آبله میمونی ۵ تا ۲۱ روز است
امیری با اشاره به اینکه علایم ویروس آبله میمونی به دو صورت خواهد بود، اظهار داشت: آبله میمونی علایم فاز اولیه و ثانویه دارد. وقتی این ویروس وارد بدن می شود ممکنست بین یک تا دو هفته هیچ علامتی نداشته باشد، بعضاً گفته می شود بین ۵ تا ۲۱ روز علامتی ندارد. اما وقتی دوره کمون و پنهان آن خاتمه پیدا می کند، با علایم عمومی نظیر تب، سردرد شدید، درد عضلانی، کاهش انرژی بدن، کمر درد و تورم غدد لنفاوی آغاز می شود.
علائم اولیه بیماری آبله میمونی
رئیس اداره بیماریهای قابل انتقال بین انسان و حیوان مرکز مدیریت بیماریهای واگیر افزود: ابتلاء به ویروس آبله میمونی ابتدا با علایم عمومی نظیر تب، سردرد شدید، درد عضلانی، کاهش انرژی بدن، کمر درد و تورم غدد لنفاوی آغاز می شود.
وی با اشاره به اینکه بیماری آبله میمونی در دوره کمون قابلیت انتقال به فرد دیگر ندارد، اظهار نمود: انتقال ویروس آبله میمونی از زمان شیوع علایم شروع می شود و پس از آن اثرات پوستی همچون تاول های پوستی به وجود آمده که ابتدا مسطح اما آرام آرام برجسته و آب دار می شوند و در درون آن تغییر رنگ به وجود آورده و سپس پوسته ریزی می کنند و سپس محو می شوند.
دکتر امیری اظهار داشت: به طور معمول از زمانی که علایم بالینی آبله میمون در فرد به وجود آمده تا وقتی که تاول ها کاملاً برطرف شده و بهبود می یابد، فرد می تواند ناقل بیماری باشد و اگر در تماس نزدیک با یک فرد سالم قرار بگیرد می تواند این بیماری را انتقال دهد.
بیشترین علت ابتلاء به ویروس آبله میمونی
رئیس اداره بیماریهای قابل انتقال بین انسان و حیوان مرکز مدیریت بیماریهای واگیر درباره راه های انتقال آبله میمون و برخی شایعات در خصوص این که آبله میمون بوسیله هوا نیز انتقال می یابد، اظهار داشت: بیشترین راه انتقال بیماری آبله میمونی، تماس نزدیک همچون تماس پوست به پوست است. اما انتقال قطره ای بوسیله تنفس، تماس انسان با حیوانات آلوده و خوردن گوشت آلوده نیز از دیگر راه های ابتلاء به آبله میمون است.
وی اشاره کرد: گاهی اوقات در صورت تماس فرد سالم با لباس، روتختی و ظروف آلوده به ویروس آبله میمونی، فرد به این ویروس مبتلا می شود. یکی دیگر از اشکال انتقال، انتقال بیماری بوسیله مادر به جنین است به شکلی که این بیماری در عین زایمان به علت تماس پوستی سبب انتقال از مادر به جنین می شود.
امیری افزود: در بعضی از کشورهای اروپایی اخیراً مواردی از انتقال آبله میمون بوسیله روابط همجنس گرایان مرد هم مشاهده شده اما در عین حال این ویروس، ویروسی نیست که بوسیله آمیزش جنسی منتقل شود چونکه در منی و واژن، شناسایی نشده و بیش از طریق رابطه و برخورد پوستی منتقل می شود.
وی با اشاره به درصد مرگ و میر بر اثر ابتلاء به آبله میمونی، اظهار داشت: درصد مرگ و میر خیلی کم و بین ۳ تا ۶ درصد و آن هم در بیمارانی مشاهده شده که یا کودک و یا دارای نقص سیستم ایمنی بودند و بیماریهای زمینه ای داشتند.
امیری در پاسخ به این پرسش که آبله میمون چگونه از حیوان به انسان سرایت پیدا می کند، اظهار داشت: هنگامی که انسان تماس فیزیکی با حیوان آلوده برقرار می کند این بیماری منتقل می شود و میزبان جانوری این ویروس شامل جوندگان مثل موش های صحرایی و نخستی سانان یعنی میمون ها (پرایمت ها) است.
رئیس اداره بیماریهای قابل انتقال بیان انسان و حیوان وزارت بهداشت اشاره کرد: افرادی که در گذشته دور واکسن آبله را تزریق کرده اند تا حدود نسبتاً قابل توجهی نسبت به این بیماری مصونیت دارند، به این دلیل که ایمنی آن همچنان در بدن شان باقی مانده و افرادی که این واکسن را دریافت نکرده اند، نسبت به این بیماری حساس تر هستند.
ابتلاء به آبله مرغان موجب ایمنی در مقابل ابتلاء به آبله میمونی نمی شود
وی در پاسخ به این پرسش که آیا افرادی که در گذشته به آبله مرغان مبتلا شده اند در مواجه با آبله میمونی دارای ایمنی و پیشگیری هستند یا خیر، اظهار نمود: اصلاً هیچ نوع واکنش متقاطعی بین آبله مرغان و آبله میمونی وجود ندارد چون دو ویروس از دو خانواده کاملاً مجزا هستند. پس ابتلاء به آبله مرغان در گذشته هیچگونه ایمنی از ابتلاء به آبله میمونی ایجاد نخواهد کرد.
علائم بالینی آبله میمونی شبیه آبله مرغان است
امیری افزود: مهم ترین تشخیص افتراقی ما در مورد آبله میمونی، آبله مرغان است چونکه علایم بالینی آبله میمونی شبیه آبله مرغان است بدین منظور تا حالا همه مواردی که مشکوک به آبله میمونی بودند، در حقیقت مبتلا به آبله مرغان شده بودند.
رئیس اداره بیماریهای قابل انتقال بین انسان و حیوان مرکز مدیریت بیماریهای واگیر در مورد علت حساسیت زیاد جامعه به آبله میمونی، اظهار داشت: آبله میمونی از سال ۱۹۷۰ وجود داشته است اما علت حساسیت آن به علت مشاهده مجدد آن در بعضی از کشورهای اروپایی است. قبلاً هر بیماری که شناسایی می شد رابطه اپیدمیولوژیک بین آن بیمار جدید و خاستگاه آن در کشورهای آفریقا وجود داشت. یعنی آن بیمار جدید یا به کشورهای آفریقایی سفر کرده بود و یا یک مسافر از کشورهای آفریقایی با فرد اروپایی در تماس بود و یا یک حیوانی که مبتلا به این بیماری بوده از آفریقا وارد اروپا شده بود و با انسان تماس یافته بود.
وی تصریح کرد: در مورد طغیان اخیری که در کشورهای اروپایی و آمریکایی مشاهده شد این نوع ارتباط وجود نداشته و اگر وجود داشته هم، شناسایی نشده بدین سبب به نظر می آید الگوی انتقال تفاوت یافته است. خصوصاً زمانی که این مساله بیشتر توسط مراکزی که به همجنس گرایان خدمات درمانی و بهداشتی ارائه می کرده، شناسایی شده و بعد متوجه شدند در یک جمعیت قابل توجهی از افراد همجنس گرا این بیماری شناسایی شده است.
در صورتی که مشکوک به آبله میمونی شدیم چکار کنیم
امیری با طرح این پرسش که اگر مشکوک به ابتلاء آبله میمونی شویم باید چه اقدامی صورت دهیم؟ اشاره کرد: نخستین مسئله ای که باید مد نظر داشته باشیم این است که هیچ جای نگرانی و اضطرابی وجود ندارد. فرد دارای علایم باید به یک مرکز بهداشتی، درمانی مراجعه کند. همکاران ما در این درمانگاه های دولتی آموزش دیده اند که چگونه از این افراد نمونه گیری کرده و به کجا ارسال نمایند.
رئیس اداره بیماریهای قابل انتقال بین انسان و حیوان مرکز مدیریت بیماریهای واگیر ابراز امیدواری کرد: خوشبختانه با هماهنگی که بین لابراتوار انستیتو پاستور و قطب های دانشگاهی در سراسر کشور انجام شده، امکان انجام تست آزمایشگاهی این بیماری در کشور میسر است.
روش های تست آبله میمونی
وی با اشاره به اینکه تست آبله میمونی در کشور به چند روش انجام می شود، اظهار داشت: از افرادی که در آنان هنوز اثرات پوستی دیده نشده مثل مبتلایان ویروس کرونا، تست حلق و بینی گرفته می شود. اما در بیمارانی که اثرات پوستی به وجود آمده از روی مایع درون تورم های به وجود آمده و حتی پوسته های خشک شده آن نمونه گیری شده و آزمایشات لازم صورت می گیرد.
امیری در پاسخ به این پرسش که آیا واکسنی برای آبله میمونی تولید شده است یا خیر، تصریح کرد: برخی واکسن ها برای مقابله با آبله میمونی تهیه شده که تا حدود زیادی می تواند پیشگیری کند. اما ضرورتی به تزریق واکسن نیست چون طبق سفارش سازمان جهانی بهداشت الگوی انتقالی آن با کرونا متفاوت بوده و نیازی به واکسیناسیون عمومی نیست.
واکسیناسیون عمومی آبله میمونی ضرورت ندارد
رئیس اداره بیماریهای قابل انتقال بیان انسان و حیوان مرکز مدیریت بیماریهای واگیر اشاره کرد: هم اکنون که هنوز موردی از آبله میمونی در کشور شناسایی نشده، ضرورتی برای واکسیناسیون عمومی وجود ندارد اما اگر ابتلاء مشاهده شد و تعداد آن افزایش پیدا کرد، بهتر است که برای گروههای خاص و جمعیت های محدود برنامه ریزی واکسیناسیون صورت گیرد.
وی در پاسخ به این پرسش که آیا درمانی برای مبتلایان به ویروس آبله میمونی وجود دارد، ضمن تاکید بر این که درمان اختصاصی برای این ویروس وجود ندارد، اذعان داشت: درمان های ضد ویروسی مورد تأیید مجامع بین المللی وجود دارد که در صورت همه گیر شدن ویروس آبله میمونی از آن استفاده خواهد شد.
توصیه هایی برای مبتلا نشدن به آبله میمونی
امیری درباره پروتکلهای بهداشتی که مردم باید برای عدم ابتلاء به آبله میمونی رعایت نمایند، توضیح داد: سفارش ما نخست این است که مردم از سفر به تعدادی از کشورهای آفریقای مرکزی و غربی اجتناب کنند و اگر ضرورت به سفر بود، در معرض تماس با افراد مشکوک به این بیماری قرار نگیرند و از استفاده از مواد غذایی که کاملاً طبخ نشده اجتناب کنند.
رئیس اداره بیماریهای قابل انتقال بیان انسان و حیوان وزارت بهداشت افزود: برای پیش گیری از ابتلاء به بیماری آبله میمونی، مردم از رفتارهای پرخطر جنسی نیز که می تواند آنها را مستعد به این بیماری کند، پرهیز کرده و اگر فرد بیماری شناسایی شد در یک اتاق ایزوله شده قرار گیرد و ارتباط با وی به حداقل برسد همین طور باید از دستکش و ماسک معمولی در مواجه با بیمار استفاده و بعد از آن دست خودرا ضدعفونی کنند. از تماس با ترشحات، مایعات، سطوح و یا وسایل، ملحفه و لباس های بیمار پرهیز و این لوازم به وسیله دستکش جمع آوری شده و با مواد بهداشتی و حرارت ضدعفونی شود.
ماسک در عدم ابتلاء به آبله میمونی مؤثر است
به گفته امیری، مردم به علت پیش گیری از ویروس کرونا همچنان از ماسک استفاده کنند. چونکه استفاده از ماسک می تواند بطور قابل قبولی از ابتلاء به آبله میمونی نیز جلوگیری نماید.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب