واكنش رییس كل سازمان نظام پزشكی به افزایش ظرفیت پذیرش دانشجوی پزشكی:
۲۰هزار پزشک عمومی، کار پزشکی نمی کنند
به گزارش بیمارستان دی رئیس کل سازمان نظام پزشکی کشور در واکنش به طرح باردیگر مباحث در رابطه با افزایش ظرفیت پذیرش دانشجوی پزشکی و دندانپزشکی، بر لزوم قضاوت درباره «جریان» رشد حوزه سلامت اصرار کرد و با اشاره به اعتماد مردم به خدمات پزشکی، اظهار داشت: دغدغه داریم و اعلام می نماییم که افزایش ظرفیت باید متناسب با رعایت کیفیت باشد؛ بدون تردید تصمیم گیری های غیرکارشناسی و دور زدن کارشناسان حوزه سلامت، به کیفیت ارائه خدمت، غرور ملی و دستاورد «خودکفایی مطلق حوزه سلامت»، لطمه می زند.
دکتر محمد رئیس زاده با حضور در محل خبرگزاری دانشجویان ایران، (ایسنا)، در پی طرح باردیگر بحث افزایش ظرفیت پذیرش دانشجوی پزشکی و همینطور دندان پزشکی در دانشگاه های علوم پزشکی، اظهار داشت: کسی نمی تواند انکار کند که احتیاج به افزایش «متناسب» ظرفیت های پزشکی وجود دارد. سازمان نظام پزشکی و وزارت بهداشت و همه مسؤلان و صاحب نظران حوزه سلامت کشور، اساسا با افزایش «متناسب» ظرفیت موافق هستند. کسی را پیدا نمی کنید که با این شرایط رشد جمعیت، با افزایش سن جمعیت و با نیازهای جدید در حوزه سلامت، بگوید با افزایش ظرفیت پذیرش پزشکی مخالفیم. مگر میتوان اظهار داشت که هرچقدر پزشک و دندان پزشک داریم، در همین سطح نگه داریم. به هر حال طبیعی است که عده ای از پزشکان یا از حوزه ارائه ی خدمت خارج می شوند یا مهاجرت می کنند یا متاسفانه عده ای هم طبیعتا فوت می کنند و... در عین حال جمعیت هم در حال افزایش می باشد. ازاین رو یک مغالطه ای در این مورد اتفاق افتاده و برخی دوستان دو قطبی نادرستی در این حوزه شکل دادند که بطورمثال عده ای موافقین افزایش ظرفیت پزشکی هستند و عده ای مخالف آن.
افزایش «متناسب» یا «کاغذی» ظرفیت های پزشکی!؟
وی با اشاره به اینکه اصلا در کشور کسی را که مخالف افزایش متناسب ظرفیت پزشکی باشد، نداریم، اظهار داشت: دو قطبی را باید بگونه ای دیگر تعریف کرد؛ افزایش منطقی و متناسب ظرفیت یا افزایش ظرفیت روی کاغذ؟؛ این دو قطبی درستی است. ما طرفداران افزایش ظرفیت های پزشکی به صورت متناسب، منطقی و متناسب با توان و زیرساخت های کشور هستیم. در حالیکه عده ای طرفدار افزایش اسمی و کاغذی ظرفیت هستند؛ می گویند ما روی کاغذ می گوییم که بطورمثال ۲۰ درصد ظرفیت پزشکی به صورت دستوری افزایش یابد. اگر جایی را سرغ دارید که الزامات دستوری پاسخ داده، اینجا هم جواب خواهد داد. این که بگویند دستور دادیم و مصوب کردیم که ظرفیت پزشکی افزایش پیدا کند و حتی اگر هم این کار صورت گیرد، حتما و حتما در دل این اقدام، لطمه دیگری ایجاد می شود.
رییس زاده افزود: ازاین رو بحث ما این است که دو قطبی که درباره افزایش ظرفیت های پزشکی وجود دارد، افزایش متناسب و منطقی ظرفیت هاست یا افزایش کاغذی و اسمی ظرفیت ها. باید توجه کرد که خود وزارت بهداشت درباره میزان افزایش متناسب ظرفیت ها بر مبنای رشته ها بررسی هایی انجام داده است. مشکلی که هم اکنون در کشور داریم، این است که برخی نهادها به جای نظارت و راهبری، در مقام نهادهای اجرایی تصمیم گیری می کنند. این اشکال دارد و ما نسبت به آن اعتراض داریم. دلیلی ندارد که شورایعالی انقلاب فرهنگی به جای وزارت بهداشت، میزان افزایش ظرفیت تعیین کند، بلکه شورای انقلاب فرهنگی باید بگوید که نیاز جامعه و کشور این میزان است و به وزارت بهداشت اعلام نماید که برای رفع این نیاز سیاستگذاری کند. این که ما وزارت بهداشت و نهادهای تصمیم گیر را حذف نماییم و خودمان تصمیم گیری نماییم، آن هم بدون نظر حوزه های کارشناسی، حتما چیز خوبی از آب درنخواهد آمد.
وی اظهار داشت: ازاین رو این که خودمان را در مقام اجرا گذاشته و برخی تصمیماتی بگیریم، آن هم از جانب افرادی که حتی یک روز نه گذرشان به دانشکده پزشکی و دندان پزشکی افتاده و نه گذرشان به یک لابراتوار بافت شناسی، بخش بالینی آموزشی، یونیت آموزشی دندان پزشکی و... و بعد این افراد بنشینند با چند پاورپوینت و جدول درباره آینده ظرفیت پزشکی و دندان پزشکی کشور تصمیم بگیرند، حتما و حتما این تصمیم گیری به نفع آینده کشور نخواهد بود. امکان دارد محاسنی هم داشته باشد، اما حتما مضرات و معایب آن بیشتر خواهد بود. به هر حال کار باید دست کاردان و کارشناس باشد. افزایش ظرفیت پزشکی که فقط حجم کلاس ها و تعداد صندلی ها را زیاد کردن، نیست.
افزایش غیرکارشناسیِ ظرفیت ها لطمه زاست
رییس زاده اظهار داشت: حرف ما این است که مگر این آقایان تالار بافت شناسی، جسد، هیات علمی، یونیت دندان پزشکی، بخش بالینی، تخت آموزشی، خوابگاه، سرانه فضای فیزیکی، ورزشی و کتابخانه ای و... را هم اضافه کرده اند؟. اگر هم معتقدند که ظرفیت خالی وجود دارد، دانشکده به دانشکده و به صورت علمی حساب کنند و اگر جایی ظرفیت خالی بود، آنرا اضافه کنند. بعنوان مثال اعلام کنند که دانشکده دندان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران حالا ۱۰۰ دانشجو می گیرد، اما می تواند ۱۲۰ دانشجو بگیرد. ازاین رو باید دانشکده به دانشکده و به صورت علمی محاسبه کنند، اما اصلا کاری به اوضاع ندارند و روی کاغذ می گویند که بطورمثال ظرفیت ها ۹۰ درصد افزایش یابد. اصلا کاری ندارند که این افزایش کجا رخ دهد، بار افزایش ۹۰ درصدی را کدام دانشکده می تواند بردارد؟، آیا این ظرفیت وجود دارد یا خیر؟. باید به این سوالات پاسخ دهند، اگر وضعیت دانشکده های موجود ما و ظرفیت های ما را بررسی کردند و به این عدد رسیدند، روی چشم ما جا دارد، اما اگر بررسی نکردند و بر مبنای یکسری آمار خام و نادرست به این عدد رسیدند، حتما لطمه های این افزایش برای آینده کشور بدتر و بیشتر است.
وی در اینباره با اشاره به اینکه بعضی می گویند شما انحصارگر هستید، تعارض منافع دارید، تعداد را کم نگه می دارید که بطورمثال قیمت افزایش یابد و... اضافه کرد: باید گفت هم اکنون امکان دارد که به افزایش ظرفیت متناسب نیاز داشته باشیم، اما ضروری تر از آن، این است که ارزیابی کنند که اولا توزیع چرا نامتعادل و بیمارگونه است و دوما همین نیروهایی را که داریم، چرا نمی توانیم به کار بگیریم؟. سوال من این است که بعنوان مثال مگر با افزایش تعداد قصاب، میتوان گوشت را ارزان کرد؟. ازاین رو اگر خدمتی گران است، با افزایش افراد متصدی، ارزان نمی گردد. باید بررسی کرد که چرا نمی توان همین افرادی را که داریم و سرمایه موجود را به کار گرفت.
۲۰ هزار پزشک عمومی، کار پزشکی نمی کنند
رییس زاده افزود: چرا حالا نزدیک ۱۵ تا ۲۰ هزار پزشک عمومی، کار پزشکی انجام نمی دهند؟، چرا ۱۸ هزار پزشک در شبکه نظام ارجاع و پزشک خانواده و خانه های بهداشت، کمبود دارید؟. این همه پزشک داریم که کار نمی کنند یا کارهای غیرمرتبط با تخصص شان انجام می دهند. اگر واقعا دلسوز هستید اول همین پزشکان موجود را در این شبکه به کار بگیرید و بعد بیداد کمبود پزشک را سر دهید. اگر واقعا دغدغه جدی کمبود دسترسی مردم به پزشک را دارید، بیایید بنشینید و همانطور که خودتا برای افزایش ظرفیت تصمیم می گیرید، خودتان هم نظام پزشک خانواده و ارجاع را اجرا کنید. از وزارت بهداشت، مجلس و دولت بخواهیم و اعلام کنید که با پول مردم پزشک عمومی تربیت کردیم، اما حالا این پزشک در سیستم نظام ارجاع و پزشک خانواده به کار گیری نمی گردد، چرا؟. آقای نماینده مجلس و آقای شورایعالی انقلاب فرهنگی بیا و این را حل کن. این که روی کاغذ بگوییم اینقدر ظرفیت ها افزایش یابد که هنر نیست و هرکسی بلد است آنرا انجام دهد. اگر دلسوز هستید و دغدغه دارید که اساسا دارید، بیایید و مطلبی را که مشکل مردم را واقعا حل می کند، دنبال کنید؛ توزیع را عادلانه کنید، ماندگاری پزشکان را در مناطق محروم افزایش دهید و...
تمرکز ۴۲ درصد متخصصان در ۵ کلان شهرچرا متخصصان در مناطق محروم نمی مانند؟
وی در همین راستا در پاسخ به سوال ایسنا درباره طرح وزارت بهداشت در خصوص متناسب شدن درآمد پزشکان با محل خدمت شان در جهت ماندگاری پزشکان در مناطق محروم، اظهار داشت: بحث افزایش ماندگاری ارائه دهندگان خدمت در مناطق کمتربرخوردار احتیاج به یک بسته جامع دارد و فقط با یکی دو قلم، کار حل نمی گردد. این اقدام نیازمند بسته ای جامع است که آنرا طراحی کردیم و حتما آنرا به مجلس هم پیشنهاد می دهیم. البته هنوز به جمع بندی کامل نرسیده است. ما ابتدا باید لطمه شناسی نماییم که چرا ماندگاری کم است؟، چرا ۴۲ درصد متخصصین شما در پنج کلان شهر ساکن هستند؟ و چرا متخصصین پس از اینکه طرح شان تمام می شود منطقه محروم را رها کرده و به کلان شهرها می آیند؟. باید این موارد را ارزیابی و لطمه شناسی نماییم و بعد هم یک بسته ماندگاری جامع تدوین کرده و در مجلس و دولت آنرا دنبال نماییم. ما پیگیر هستیم تا هم این بسته جامع شود و هم این که در مجلس و دولت آنرا پیگیری نماییم. البته امکان دارد تمام آن محقق نشود، اما مقدار زیادی از آن قابل تحقق است. همه موارد آن هم در ارتباط با بحث های مالی نیست. ما امکانات زیادی در کشور داریم که می توانیم صرف این اقدام نماییم و احتیاج به هزینه هم ندارد، اما تاکنون فکر جامعی برای بحث ماندگاری پزشکان انجام نشده است.
۵ کلان شهری که بیشترین متخصصان را دارند
رییس زاده درباره کلان شهرهایی که بیشترین میزان متخصص در آنها متمرکز هستند، اظهار داشت: پنج کلان شهر تهران، تبریز، شیراز، اصفهان و مشهد کلان شهرهایی هستند که ۴۲ درصد پزشکان متخصص در آنها حضور دارند. در عین حال بعنوان مثال در تمام مناطق همین تهران هم دسترسی به پزشک به یک میزان نیست. هرچند آمار توزیع جغرافیایی در مناطق تهران را نداریم، اما داریم آنرا تدوین می نماییم، اما نسبت اساسا بالای ۵ برابر میانگین کشوری است و بالای ۴۰ پزشک به نسبت ۱۰ هزار نفر در تهران داریم؛ در حالیکه در بعضی مناطق محروم کشور شاید این عدد سه یا پنج است. در تهران نسبت پزشک به جمعیت از نرم جهانی هم بالاتر است.
پزشک خانواده و نظام ارجاع دارد زمین می خورد
وی افزود: باید توجه کرد که وقتی فردی می خواهد یک عمل جراحی انجام دهد، فاصله برایش مهم نیست و می گردد تا پزشک مورد نظرش را پیدا کند. حتی اگر روزی برسد که طرف به توانمندی پزشکان داخل کشور هم اعتماد نکند، حتی شده هزار کیلومتر به کشور دیگری می رود و آنجا عزیزش را عمل می کند. دسترسی به پزشک و فاصله نزدیک پزشک به محل زندگی مردم، فقط در سیستم پزشک خانواده و نظام ارجاع کاربرد دارد که متاسفانه نه تنها این سیستم ارتقاء پیدا نکرده، بلکه در دوره فعلی در دو استانی هم که اجرا می شود، دارد زمین می خورد. برای اینکه متناسب با افزایش تورم، هزینه و سرانه دیده نشده است. کسی که در این دو استان پزشک خانواده است، نمی تواند ساختار خودش را اداره کند. تعرفه و سرانه آنها از ۹۵۰۰ تومان به ۱۱ هزار و ۸۰۰ تومان رسیده است. با دو هزار تومان افزایش که نمی تواند اداره کند؛ در حالیکه باید پول منشی، پول مراقب سلامت، هزینه مطب و وسایل مصرفی، مالیات و عوارض و... را بپردازد و در نهایت باید چیزی برای خود فرد هم بماند که نمی ماند و در این صورت مشخص است که سیستم شکست می خورد.
افزایش شتاب درخواست مهاجرت پزشکان
رییس زاده درباره وضعیت مهاجرت پزشکان به ایسنا اظهار داشت: بحث مهاجرت پزشکان موضوع جدیدی نیست و از قدیم بوده، اما به دلیلهای گوناگون همچون دلیلهای اقتصادی که هم تعرفه هایمان واقعی نیست و هم متناسب با شرایط کلی اقتصاد جامعه، نسبت به سالهای قبل کاسته شده است، این مورد مطرح است. در عین حال جاذبه ها در کشورهای اطراف به علت سطح اقتصادی ما خیلی بیشتر شده است. ازاین رو هم جاذبه های کشورهای دیگر قوی تر شده و هم در داخل وضعیت نسبت به سالهای قبل به لحاظ بازار کار نامطلوب تر شده است. بر این اساس شتاب مهاجرتی که قدیم بوده، بیشتر شده است. در سال ۱۴۰۰ بالغ بر ۴ هزار و ۲۷ نفر درخواست گود استندینگ یا عدم سوءپیشینه پزشکی کردند. البته به این معنا نیست که تمام این افراد از کشور خارج شدند، بلکه فقط درخواست داده اند. بالغ بر یک سوم این افراد پزشک عمومی هستند. آمار درخواست گود استندینگ برای مهاجرت در متخصصین و فوق تخصص های ما هم دارد بالا می رود. به صورت کلی شتاب درخواست گود استندینگ برای مهاجرت در میان پزشکان بیشتر شده است، اما این الزاما به معنای مهاجرت نیست. در هر حال این افزایش میل و تمایل برای ما نگران کننده است.
لزوم قضاوت درباره «جریان» رشد حوزه سلامت
وی در ادامه صحبت هایش، اظهار داشت: باید توجه کرد که قضاوت در زمینه بحث ظرفیت و میزان دسترسی و وضعیت جامعه پزشکی، گاهی قضاوت در لحظه است. در حالیکه باید جریان را قضاوت کنید. بعنوان مثال فلان مسئول می گوید در دسترسی مردم به خدمات پزشکی کمبود داریم. حال من به این فرد می گویم اولا ببینید ما از کجا به کجا رسیدیم و دوما با چه توان و زیرساخت هایی به این جایگاه رسیدیم؟. مگر هم اکنون در حوزه دسترسی مردم به خودرو کمبود نداریم، مگر در حوزه کشاورزی و صنعت و... کمبود نداریم؟، مگر توانستیم همه این کمبودها را جبران کنیم؟. چرا فکر می کنید در حوزه پزشکی میتوان تمام کمبودها را در لحظه جبران کرد. این یک اشکال اساسی است و باید جریان رشد حوزه سلامت را قضاوت کرد.
از رشد کمی و کیفی "سلامت" تا رسیدن به خودکفایی مطلق
رییس کل سازمان نظام پزشکی اظهار نمود: باید توجه کرد که در اوایل انقلاب در کشور ۱۸۰۰۰ پزشک داشتیم، اما هم اکنون بیشتر از ۱۶۰ هزار پزشک داریم و به نسبت جمعیت، سرانه پزشک پنج تا شش برابر رشد کرده است و تعداد پزشکان مان بیشتر از ۱۲ برابر رشد کرده اند. همینطور اوایل انقلاب بین ۹ تا ۱۳ دانشکده پزشکی داشتیم، اما هم اکنون ۶۷ دانشکده پزشکی داریم. ازاین رو در کشور با حداکثر توانی که داشتیم، به افزایش ظرفیت ادامه دادیم. آن هم نه تنها از نظر کمی، بلکه به لحاظ کیفی هم در بحث آموزش نیروهای تخصصی، فوق تخصصی و فلوشیپ نیز تا حد امکان رشد کرده ایم. نتیجه این دو فرایند آن بود که سبب شد ما در حوزه خدمات درمانی به خودکفایی مطلق رسیدیم. کمتر حوزه ای است که بتوانیم در آن اعلام نماییم به خودکفایی رسیدیم، اما به جرات اعلام می کنم که در حوزه ارائه خدمات درمانی در کشورمان به خودکفایی مطلق رسیدیم؛ یعنی نیاز به اعزام هیچ نیرویی برای آموزش به خارج از کشور نداریم و این توانمندی آموزش در دانشگاه ها، دانشکده ها و اساتیدمان بوجود آمده است و در عین حال در حوزه درمان بیماری، احتیاج به اعزام هیچ بیماری به خارج از کشور نداریم و این همان خودکفایی مطلق است.
رییس زاده افزود: حال این که در ارائه خدمات سلامت و دسترسی به آنها متفاوت می باشد، مشکل سیاست گذار، قانون گذار و مدیران اجرایی می باشد و مشکل حوزه سلامت نیست. ازاین رو در حوزه سلامت به خودکفایی مطلق رسیدیم و با حداکثر توان هم رشد کردیم. توان مان همین است. حال ابتدا باید زیرساخت ها را بالا برند.
ایرانیان در حوزه سلامت حسرت هیچ کشوری را نمی خورنداعتماد مردم به خدمات پزشکی در کشور
وی تصریح کرد: نکته دیگر این است که هم اکنون مردم ما در حوزه سلامت حسرت هیچ کشوری را به لحاظ توانمندی ارائه ی خدمت نمی خورند. یعنی به این صورت نیست که بعنوان مثال بگویند ای کاش این عمل قلب باز را در کشور دیگری انجام می دادیم. اعتماد به توانمندی ارائه خدمات پزشکی در کشور وجود دارد و زحمات زیادی کشیده شد که مردم به این اعتماد برسند و کار راحتی نبوده است. این سرمایه بسیار بزرگی است که مغفول است. در ذهن هیچ یک از ما نیست که اگر بیمارمان یک عمل پیچیده مغز و اعصاب نیاز داشته باشد، به خارج از کشور بروم تا کیفیت بهتری داشته باشد. البته برعکس این مورد صدق می کند. ما ایرانیانی داریم که برای دریافت خدمات درمانی از خارج از کشور به داخل کشور می آیند، اما این ذاتی و همیشگی نیست و این مورد را برخی افراد متوجه نیستند.
کیفیت کار پزشکان ایرانی در معرض خطر است
رییس زاده تصریح کرد: باید توجه کرد که این دستاورد بزرگ امکان دارد با برخی تصمیم گیری های غلط شکسته شود و متاسفانه با روندی که هم اکنون می بینیم، خواهد شد. به صورتی که به جایی می رسیم که چند صباح دیگر برای فلان عمل جراحی، این خطر وجود دارد که دیگر به کیفیت کار پزشک ایرانی اعتماد وجود نداشته باشد و آن زمان افراد حاضر هستند که تمام دارایی شان را هزینه کنند و به جهت اینکه عزیزشان درمان بهتری دریافت کند، به کشور دیگری بروند. باید توجه کرد که اعتماد به کیفیت کار پزشکان در کشور نعمت بسیار بزرگی است. معتقدیم این توانمندی در داخل کشور وجود دارد، حال امکان دارد دسترسی کم یا سخت باشد که البته اینطور نیست.
هزینه کم خدمات پزشکی در ایران در مقایسه با کشورهای دیگر
وی با اشاره به اینکه طبق محاسبات سازمان نظام پزشکی هزینه اعمال جراحی در کشور ما متناسب با حقوق دریافتی متوسط مردم، به مراتب از کشورهای دیگر پایین تر است، اظهار داشت: بعنوان مثال انجام یک عمل قلب باز در کشورهای اطراف ما حداقل ۴۰ هزار دلار است و تا ۴۰۰ هزار دلار هم داریم. در حالیکه در کشور ما در گران ترین مرکز هم یک عمل قلب باز بالای ۱۰۰ میلیون تومان نمی گردد و بیمه ها هم پوشش می دهند. در عین حال ما این هزینه را با حقوق مردم متناسب سازی کردیم که هزینه های خدمات پزشکی در کشور ما چهار برابر ارزان تر است. به صورتی که یک کارمند متوسط در کشور ما با چهار ماه حقوقش می تواند یک عمل قلب باز آزاد انجام دهد. در حالیکه در یکی از کشورهای همسایه با متناسب سازی حقوق به ریال دریافتیم که فرد با ۱۵ ماه حقوقش می تواند عمل قلب باز را به صورت آزاد انجام دهد.
رییس کل سازمان نظام پزشکی کشور با تکیه بر این که هزینه های خدمات پزشکی در کشور ما به مراتب پایین تر از سایر کشورهاست، اظهار داشت: در کشورهای دیگر اگر به نسبت حقوق هزینه خدمات پزشکی را محاسبه کنید، خدمات پزشکی شان خیلی گران تر از ماست، اما آنها مساله را بگونه ای حل می کنند و بطورمثال پوشش بیمه ای بالا می دهند. من نمی گویم که مردم ما راحت هستند و هزینه نمی دهند، بلکه وقتی مطلق حساب می کنید، عدد مطلق خدمات پزشکی در کشور ما ارزان تر از کشورهای دیگر است. حال امکان دارد همین عدد هم برای مردم ما سخت باشد که البته بیمه ها باید آنرا پوشش دهند.
وی اظهار داشت: حال اگر اعتماد مردم به کیفیت خدمات پزشکی از بین برود، بعنوان مثال برای یک عمل قلب باز باید به خارج از کشور برود و یک میلیارد تا یک میلیارد و ۲۰۰ پول از کشور خارج کرده و برای درمان هزینه کند. این هزینه خالص بوده و حال به این میزان هزینه های رفت و آمد، اقامت و... نیز اضافه می شود. نگرانی ما این است که اگر این توانمندی و کیفیت رعایت نشود، در چند سال آینده گرفتار مشکل می شویم. مگر مردم از خیلی از کشورها برای درمان شان به کشور ما رجوع نمی کنند؟. این خطر وجود دارد که با ادامه این روند، مردم ما گرفتار چنین مشکلی شوند و این مورد برای کشورمان خوب نیست.
کیفیت خدمات پزشکی را مخدوش نکنید؛ مردم متضرر می شوند
وی تصریح کرد: اگر می بینید که دغدغه داریم و اعلام می نماییم که افزایش ظرفیت باید متناسب با رعایت کیفیت باشد، برای این است که به آن روز نرسیم. بعنوان مثال همواره کشور گرجستان را در سر ما می کوبند و می گویند گرجستان ۶۳ پزشک به ازای هر ۱۰ هزار نفر جمعیت دارد، اما ما در کشور ۱۵ پزشک به ازای هر ۱۰ هزار نفر داریم. حال اصلا اگر سرانه پزشک کشور را به ۶۳ در هر ۱۰ هزار نفر رساندیم یا اصلا به ۱۰۰ پزشک در هر ۱۰ هزار نفر رساندیم، باید پرسید حاضر هستید عزیز خودتان را برای عمل جراحی در اختیار آن پزشکی که در این روش فارغ التحصیل شده است، بسپارید یا این که خودتان برای درمان به خارج از کشور می روید و مردم باید با این وضعیت سروکار داشته باشند؟. ازاین رو این که می گوییم افزایش ظرفیت متناسب باکیفیت باشد، مهم می باشد و کیفیت در حوزه سلامت حیاتی می باشد.
رییس زاده با اشاره به اینکه کیفیت در همه حوزه ها حیاتی می باشد، اظهار داشت: ماشین هم که تولید می کنید با جان افراد سروکار دارد، اما کیفیت در حوزه سلامت با جان افراد ارتباط مستقیم دارد. اگر کیفیت خدمات پزشکی را مخدوش کنید، به این راحتی قابل جبران نیست. ظرفیت ها را بالا برده و دیگران هم کف می زنند و هورا می کشند و فکر هم می نماییم که خدمت زیادی به مردم کرده اند، اما ما متوجه می شویم که هم به لحاظ هزینه و هم به لحاظ کیفیت ارائه خدمات و هم از نظر غرور و توانمندی ملی چه صدمه ای به پزشکی کشور وارد می نماید. هم اکنون در دنیا پزشکی ما خوشنام و توانمند است. حوزه پزشکی ما در مقایسه با اروپا و آمریکا بسیار سربلند است.
رییس زاده اظهار داشت: باید توجه کرد که تصمیم گیری های غیرکارشناسی و دور زدن کارشناسان حوزه سلامت و بیان مطالبی مانند این که آنها تعارض منافع داشته و انحصار طلب هستند، هم به لحاظ هزینه ها، هم به کیفیت ارائه ی خدمت و غرور ملی و دستاورد خودکفایی مطلق حوزه سلامت، لطمه می زند.
رییس کل سازمان نظام پزشکی اظهار داشت: دائما از بحث تعارض منافع صحبت می کنند، یکبار در جایی اعلام کردم که اگر فکر می کنید تعارض منافع وجود دارد، امور قصاب ها را هم به نانواها بدهید. در همه صنوف، صنف و بدنه کارشناسی تصمیم گیر است؛ چاره ای نداریم جز این که در هر حوزه ای به متخصصین همان حوزه اعتماد نماییم. البته نهادهای بالادستی هم باید نظارت کنند، نه این که نهادهای کارشناسی را حذف کرده و خودشان تصمیم بگیرند و در این صورت حتما این تصمیمات غلط از آب درمی آید. نگرانی های ما از این باب است، وگرنه چه نگرانی از باب تعارض منافع می توانیم داشته باشیم؟ این حرف بی ربطی است که با این شعار، آن عوارض را برای آینده کشور رقم می زنند.
منبع: deyhospital.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب