هورمونی که نقش اساسی در همکاری افراد دارد
بیمارستان دی: خراسان رضوی همکاری امکان همزیستی مسالمت آمیز را برای گروههای بزرگی از مردم فراهم می آورد. با این وجود، با توجه به این که همکاری گروهی اغلب با اهداف فردی در تضاد است، معین نیست که چگونه تکامل یافته است.
به نقل از ارث، شواهد جدیدی ارائه شده است که نشان می دهد، اکسی توسین یا «هورمون عشق» نقش کلیدی در صمیمیت و ارتباط دارد و ممکنست توضیح دهد که چگونه همکاری در انسان پدید آمده است.
پژوهشگران اظهار کردند: جامعه بشری برمبنای همکاری در مقیاس بزرگ عمل می کند. با این وجود، تفاوت های فردی در همکاری و انگیزه های آزادانه روی همکاری دیگران، همکاری در مقیاس بزرگ را شکننده می کند و می تواند منجر به کاهش رفاه اجتماعی شود.
بنابراین، چگونگی گسترش همکاری فردی بوسیله رسانه های اجتماعی انسانی از دیدگاه های اکولوژیکی، تکاملی و اجتماعی گیج کننده است. در این تحقیق اکسی توسین و مجازات سنگین به عنوان مکانیسم های رفتاری زیستی شناسایی شد که گسترش همکاری در رسانه های اجتماعی را تسهیل می کنند.
کارشناسان در سه آزمایش آزمایشگاهی، به شرکت کنندگانی که بیشترین نقش را در رسانه های اجتماعی ساختگی داشتند، اکسی توسین داخل بینی یا دارونمای نمکی دادند. شرکت کنندگان در مطالعه یک سری بازی با غریبه ها انجام دادند.
نتایج نشان داد که وقتی اعضای اصلی اکسی توسین دریافت نمودند، همکاری بوسیله شبکه اجتماعی گسترش یافت.
پژوهشگران خاطرنشان کردند که دادن اکسی توسین به افراد اصلی، اعتماد و اجرای هنجارهای مشارکتی را بیشتر می کند.
آنان افزودند: اجرای هنجارهای تقویت شده با اکسی توسین اما نه با افزایش اعتماد، گسترش همکاری در سراسر شبکه اجتماعی را توضیح می دهد.
نتایج این مطالعه در مجله JNeurosci انتشار یافته است.
منبع: بیمارستان دی
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب