به گزارش بیمارستان دی به نقل از مهر، پژوهشگران مرکز تحقیقات پوست دانشگاه علوم پزشکی دانشگاه شهید بهشتی یکی از فعالان و پیشتازان در دوران کرونا بوده و بصورت مستمر به کارهای خود ادامه دادند. رضا رباطی متخصص پوست و مو، استاد رشته پوست و ریاست مرکز تحقیقات پوست دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در ارتباط با دستاوردهای تحقیقاتی مرکز تحقیقات پوست دانشگاه علوم پزشکی دانشگاه شهید بهشتی در این برنامه گفت: در سال ۱۴۰۱ قریب به ۲۰ طرح پژوهشی در مرکز تحقیقات پوست به پایان رسید و مقاله حاصل از این طرح ها در مجلات معتبر بین المللی منتشر شد. وی افزود: نزدیک به چهار سال با بحران کرونا مواجه بودیم که در این دوران ضربات سنگینی به سیستم پزشکی کشور وارد شد. اما درس های مثبتی هم برای علم پزشکی داشت. در این زمان تعداد زیادی طرح های تحقیقاتی در ارتباط با کووید ۱۹، عوامل در ارتباط با این بیماری و اثرات این ویروس بر دستگاه پوست که وسیع ترین قسمت بدن است، در مرکز تحقیقات انجام شد. پارینه نزدیک به ۸۰ مقاله علمی- پژوهشی در مجلات معتبر بین المللی به چاپ رساندیم. اتمام طرح پژوهشی برخی از این مقاله ها در رابطه با سال های قبل بوده اما ۲۰ طرح پژوهشی در سال ۱۴۰۱ به پایان رسیده که تعدادی از این آنها را به عنوان طرح های منتخب ارائه می نمائیم. فهیمه عبدالهی مجد نفر اول بورد تخصصی پوست و دانشیار دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در ارتباط با میزان سطح ویتامین D۳ و روی در بیماران مبتلا به کووید ۱۹ و تأثیر کمبود آن در ابتلاء به کرونا توضیح داد: یکی از طرح هایی که ما در دوران کرونا آن را مورد پژوهش و بررسی قرار دادیم میزان ویتامین D و روی در خون افراد مبتلا به کرونا و تأثیر کاهش سطح این دو ریزمغذی در تشدید ابتلاء به کووید ۱۹ بود. وی در ارتباط با مراحل اجرای این پژوهش توضیح داد: ما این پژوهش را بر روی ۹۰ نفر از مبتلایان به ویروس کرونا که در بیمارستان شهدای تجریش بستری شده بودند و تست PCR آنها مثبت بود، انجام دادیم و جواب آزمایش های این افراد را با آزمایش های ۹۵ فرد دیگر که جواب PCR آنها منفی بود، از نظر سطح ویتامین D۳ و روی مقایسه کردیم. طبق جواب این آزمایش ها سطح ویتامین D۳ و روی در بدن افراد مبتلا به کرونا بصورت قابل توجهی از افراد سالم کمتر بود. عبدالهی مجد افزود: در این پژوهش متوجه شدیم اگر سطح ویتامین D۳ در بدن پایین تر از ۲۵ باشد، ۸۱ درصد پیشبینی می شود که فرد استعداد به ابتلاء به کووید ۱۹ را دارد. همین طور اگر سطح روی در بدن پایین تر از ۸۶/۳ باشد با حساسیت ۹۳ درصد میتوان پیش بینی کرد که فرد به کووید ۱۹ مبتلا می شود. به این جهت سفارش می نماییم افرادی که سطح ویتامین D و روی بدن آنها پایین است، تحت درمان مکمل این دو ریزمغذی قرار بگیرند. طرح بعدی که در مرکز تحقیقات مورد بررسی قرار گرفت، در مورد بیماری ویتیلیگو یا همان برص است. عبدالهی مجد در ارتباط با این بیماری و تأثیر میزان ویتامین D خون بر تشدید این بیماری گفت: ویتیلیگو یکی از بیماریهای مهمی است که ما در کلینیک پوست با آن برخورد می نماییم. این بیماری دارای یک علت مشخص نیست و عوامل گوناگونی همچون ژنتیک و عوامل محیطی در ابتلاء به این بیماری نقش دارد. در این نوع بیماری نه فقط سطح ویتامین D در بدن بلکه گیرنده های ویتامین D در بدن نقش بسیار زیادی دارد. ما این پژوهش را میان ۹۰ فرد سالم و ۹۰ بیمار مبتلا به ویتیلیگو بررسی کردیم و متوجه شدیم بصورت میانگین افرادی که دارای بیماری ویتیلیگو بودند سطح ویتامین D در بدنشان کمتر از حد معمول بود. سحر دادخواه فر نفر اول بورد تخصصی پوست و هیأت علمی مرکز تحقیقات پوست دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در ارتباط با طرح بررسی تغییرات ام. آر. آی مغز در بیمارانی که گرفتار بیماری خودایمنی تاولی پوست بولوز پمفیگویید هستند، گفت: این بیماری یک بیماری شایع پوستی در دنیا است و بیشتر در سنین بالا دیده می شود. در این پژوهش از مغز یک سری از افراد مبتلا در زمانی که بستری بودند ام. آر. آی گرفته و یافته های ام. آر. آی مورد بررسی قرار گرفت. وی در ارتباط با علت بررسی این طرح اظهار داشت: علتی که سبب شد ما این طرح را انجام بدهیم این بود که در بیماریهای خودایمنی امکان دارد آنتی بادی در مقابل اجزای پوست ایجاد نماید و این حساسیتی که در پوست ایجاد می شود امکان دارد که در سیستم عصبی یا همان مغز و نخاع هم تغییراتی ایجاد نماید. دادخواه فر در ادامه در ارتباط با بیماری خودایمنی تاولی بولوز پفیگویید توضیح داد: این بیماری بیشتر در افراد مسن دیده می شود و در این طرح برای اولین بار در سطح دنیا تعییرات ام. آر. آی مغزی در این بیماران مورد بررسی قرار گرفته است. تعدادی از بیمارهای پوستی همچون بیماریهای خودایمنی تاولی فقط پوست را درگیر نکرده و امکان دارد قسمت هایی مختلفی همچون مغز را نیز درگیر کند. همین طور امکان دارد خود بیماری یا درمان های بیماری روی سایر ارگان ها همچون سیستم قلبی و عروقی یا دستگاه عصبی نیز تأثیر بگذارد. وی اشاره کرد: بیماران دارای مشکلات پوستی نباید زخم ها و تاول هایی که هر روز بزرگ تر می شود را نادیده بگیرند و باید زودتر آنها را تحت نطر متخصص درمان کنند. چون امکان دارد به غیر از مشکلات پوستی به سایر دستگاههای بدن همچون سیستم عصبی مغزی لطمه وارد گردد. دادخواه فر در ارتباط با طرح دوم خود در این برنامه بیان نمود: طرح بعدی در ارتباط با راهنمای بالینی انجام لیزر در انواع لکه های پوستی است. لکه های پوستی انواع و علت های مختلفی می توانند داشته باشند. تشخیص لکه های پوستی و درمان آن هم به عهده متخصص پوست است. اینکه در تبلیغات می گویند لکه های پوستی با مصرف یک کرم کامل از بین می رود و یک کرم روی انواع لکه های پوستی تأثیرگذار است صحت و حقیقت ندارد. وی در ارتباط با لیزر انواع لکه های پوستی گفت: ما در این طرح با کمک مرکز تحقیقات لیزر یک راهنمای بالینی را طراحی کردیم تا اثر بخشی انواع لیزر که به شکل گسترده در کلینیک های پوست صورت می گیرد را بر روی لکه های پوستی مختلف بررسی نماییم. این کار را برمبنای متونی که اکنون موجود است انجام دادیم. برمبنای پروتکل های این راهنمای بالینی باید به مطالعات مختلفی که در این عرصه انجام شده بود، امتیاز می دادیم که آیا واقعاً این نوع لیزر بر این لکه پوستی اثر دارد یا خیر؟ در این طرح درمان کک و مک و لکه های آفتابی با لیزر مورد بررسی قرار گرفته شده است. دادخواه فر افزود: حتما باید درمان این لکه های پوستی تحت نظر متخصص پوست و در کلینیک های مجهز صورت گیرد. در حقیقت لیزر کاری پیش پا افتاده ای نیست که هر کسی بخواهد انجام دهد. این کار کاملًا تخصصی است و احتیاج به تبحر دارد. به جهت اینکه قبل از انجام لیزر شخص متخصص باید بداند که چه ضایعه ای را در چه ناحیه ای از بدن می خواهد لیزر کند؛ چراکه تشخیص درست ماهیت ضایعه پوستی در درمان صحیح آن خیلی مهم می باشد. حمیده مروج متخصص پوست و مو، فلوشیپ درماتوپاتولوژی، استاد و مدیر گروه پوست دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در نشست تخصصی مرکز تحقیقات پوست بیمارستان شهدای تجریش در ارتباط با لیزر جوان سازی همراه با پی آر پی و تفاوت آن با عمل لیزر بدون پی.آر. پی گفت: پوست ایرانیان بطور معمول سبزه است و امکان دارد در اثر لیزر گرفتار لکه هایی شود. بطور معمول این افراد بعد از عمل لیزر یا جراحی پوستشان رنگ می دهد و گرفتار لک بعد از لیزر می شوند. ایشان در ادامه بیان نمود: ما در این طرح بررسی کردیم که آیا اثربخشی یا عوارض لیزری که برای جوانسازی پوست صورت می گیرد با انجام پی.آر. پی تغییری می کند یا خیر؟ ما در این طرح، ابتدا بر روی کل صورت لیزر جوانسازی انجام دادیم و سپس بر روی نیمی از صورت پی آر پی نیز به شکل تصادفی انجام شد. مروج در ارتباط با استفاده پی.آر. پی در این طرح توضیح داد: ابتدا از بیمار خون گرفته می شود و پلاسمای خون جدا می شود. سپس پلاکت های تغلیظ شده از خون بصورت موضعی بعد از انجام عمل لیزر بر روی پوست صورت به شکل موضعی استفاده می شود تا بواسطه منافذ ایجاد شده ثانویه به لیزر راحتتر جذب گردد. ما بعد از سه ماه از انجام این درمان ها متوجه شدیم پی.آر. پی نقاهت بعد از لیزر را کمتر می کند. همین طور از به وجود آمدن لکه های پس از لیزر جلوگیری خواهد نمود اما اثربخشی از نظر میزان جوانسازی تفاوتی بین دو سمت نشان نداد.
منبع: بیمارستان دی