ویتامین هایی که کمبود آنها منجر به زوال عقل می شود

بیمارستان دی: نتایج تحقیقات جدید نشان می دهند که کمبود برخی ویتامین ها خصوصاً ˮB12ˮ و فولات ˮB9ˮ می تواند به زوال شناختی، زوال عقل و بیماری قلبی منجر شود.

به گزارش بیمارستان دی به نقل از ایسنا و به نقل از دفتر بهبود تغذیه جامعه وزارت بهداشت، ویتامین های گروه B نقش گسترده ای در سلامت انسان دارند و بر عملکرد مغز، سلامت قلب و عروق، بهبودی بعد از جراحی بای پس معده، پیش گیری از نقص لوله عصبی و حتی خطر مبتلاشدن به سرطان تأثیر می گذارند.
سلامت شناختی یکی از پرمطالعه ترین حوزه های تحقیقات ویتامین B است. حدود ۴۰ درصد از افراد ۷۵ تا ۸۰ ساله، توانایی جذب ویتامین B12 موجود در غذا را از دست می دهند و این کمبود منجر به زوال سلامت عصبی، بخصوص در مغز و نخاع شده و خطر زوال عقل را در سالمندان بالا می برد.
بیماری آلزایمر با تجمع دو پروتئین «آمیلوئید» و «تاو» در مغز ارتباط پیدا می کند که به شکل پلاک ها و گره هایی تجمع می یابند و موجب می شود در عملکرد نورون ها اختلال ایجاد شود. به منظور تشخیص کمبود B12 بطور معمول دو آزمایش صورت می گیرد، نخستین آزمایش، آزمایش MMA، اسید متیل مالونیک را اندازه گیری می کند، یک محصول جانبی متابولیک که در صورت ناکافی بودن سطح B12 افزایش خواهد یافت.
آزمایش دوم هموسیستئین را اندازه گیری می کند؛ ترکیب دیگری که در طول متابولیسم تولید می شود و به ویتامین B12 هم نیاز دارد. درصورتی که فقط هموسیستئین بالا باشد، کمبود فولات مطرح می شود اما درصورتی که هم MMA و هم هموسیستئین بالا باشند، کمبود ویتامین B12 محتمل ترین گزینه است.
آزمایش های ویتامین B12 تمام ویتامین B12 موجود در بدن را اندازه گیری می کنند، حتی اگر تقریبا 80 درصد آن غیرفعال باشد. دو دهه پیش، مطالعاتی مانند مطالعه «قلب فرامینگهام» نشان داد که افزایش هموسیستئین، آتروفی مغز و خطر بالاتر زوال عقل را پیشبینی می کند. به تازگی، آزمایش هایی مانند VITACOG و FACT نشان داده اند که مکمل ویتامین B می تواند روند کوچک شدن مغز را کند کرده و عملکرد شناختی را در افراد در معرض خطر بهبود بخشد.
بااینکه درمان دارویی با اسید فولیک کم خونی را می کاهد اما اغلب کمبود ویتامین B12 را پنهان یا تشدید می کند. دانشمندان مشاهده نمودند افرادی که غلظت ویتامین B12 کم و اسید فولیک بالایی دارند، احتمال مبتلاشدن به مشکلات شناختی بالاتری دارند.
ریبوفلاوین (B2) می تواند فشار خون را به صورت خیلی موثری کم کند. اعتقاد بر اینست که ریبوفلاوین یک واکنش بیوشیمیایی را که توسط ژنی به نام MTHFR (متیلن تتراهیدروفولات ردوکتاز) واسطه می شود، بهبود می بخشد که به بدن در استفاده از فولات کمک می نماید. در عین حال، ریبوفلاوین فقط در کاهش فشار خون به طور دقیقتر در بیماران با ژنوتیپ MTHFR 677 TT مؤثر است.
ویتامین های B6، B12 و فولات به بدن در دفع هموسیستئین کمک می کنند ( مقدار بیش از اندازه هموسیستئین با افزایش ریسک حملات قلبی و سکته مغزی و همین طور زوال عقل مرتبط بوده است). مکمل یاری این ویتامین ها خطر سکته مغزی را کمی می کاهد، اما تأثیر قابل توجهی بر کاهش حملات قلبی ندارند. نیاسین (B3) می تواند LDL (به اصطلاح "کلسترول بد") را کاهش داده و HDL (به اصطلاح "کلسترول خوب") را افزایش دهد. اما دوزهای بالای آن موجب گرگرفتگی شدید و غیرقابل تحمل می شوند. ویتامین B6 پتانسیل بالایی در کاهش التهاب (عامل زمینه ای خیلی از بیماریهای مزمن) دارد. مطالعات حیوانی و انسانی نشان دهنده اثرات ضدالتهابی B6 هستند، اما تأکید می شود که این ویتامین باید تحت نظر پزشک و در دوزهای مناسب مصرف شود، برای اینکه مقادیر زیاد آن می تواند سمی باشد.

به طور خلاصه بیماری آلزایمر با تجمع دو پروتئین آمیلوئید و تاو در مغز ارتباط پیدا می کند که بشکل پلاک ها و گره هایی تجمع می یابند و باعث می شود در عملکرد نورون ها اختلال ایجاد شود. درصورتی که فقط هموسیستئین بالا باشد، کمبود فولات مطرح می شود اما درصورتی که هم MMA و هم هموسیستئین بالا باشند، کمبود ویتامین B12 محتمل ترین گزینه است.

1404/07/24

15:29:22

5.0 / 5

تگهای خبر: التهاب , بهداشت , بیماری , پزشك

با این مطلب بیمارستان دی موافقید؟

(1)

(0)

تازه ترین مطالب مرتبط

نظرات بینندگان در مورد این مطلب

نظر شما در مورد این مطلب بیمارستان دی

نام:

ایمیل:

نظر:

سوال:

= ۹ بعلاوه ۳