فوق تخصص هماتولوژی و آنكولوژی:
۳۵ درصد مبتلایان به سرطان را میتوان نجات داد
به گزارش بیمارستان دی یک فوق تخصص هماتولوژی و آنکولوژی، در ارتباط با وضعیت تشخیص و درمان سرطان ها، توضیحاتی عرضه داد.
به گزارش بیمارستان دی به نقل از مهر، محسن رضوی اظهار داشت: سرطان یک خطا در رشد و تقسیم سلولی است که یا مانع از مرگ بموقع سلول می شود و یا سلول خارج از نظام طبیعی رشد و تکثیر پیدا می کند و تعدادش زیاد می شود و یا به صورت فیزیکی در فضایی که زیاد رشد کرده است تاثیر می گذارد و یا اینکه از خودش عواملی را بوجود می آورد که می تواند روی محیط بدن اثر منفی بگذارد و منجر به مرگ بدن میزبان خود شود. سلول سرطانی در واقع سلولی به غیر از سلول های طبیعی بدن نیست. بلکه سلولی شبیه به آن است با خاصیت دوران جنینی که این دفعه با همان خصیصه درحال تکثیر بی رویه است.آیا میزان شیوع سرطان در سالهای اخیر افزایش پیدا کرده استطبق آمار انجمن سرطان آمریکا (ACS)، در طول ۵ سال گذشته، شیوع سرطان افزایش داشته و یکی از علل مهم آن، رشد سنی جمعیت بوده است.آیا سن افراد بر ابتلاء به سرطان تاثیر دارددر سنین پایین تر، سرطان هایی مختص کودکان و نوزادان و نوجوانان را داریم و هرچه سن افزوده می شود شیوع انواع سرطان در سنین مختلف تغییر می کند. بعنوان مثال در سالمندان، سرطان پستان، روده، رحم و برخی سرطان های خون به صورت ویژه افزوده می شوند، حتی در دوران جنینی هم سرطان های خاصی مثل لوسمی، لنفوم ها، نوروبلاستوم و برخی سرطان های در ارتباط با کلیه و فضای خلفی چشم شایع تر هستند.عوامل مؤثر دیگر در ابتلاء به سرطان چه چیزهایی استاز علل دیگر میتوان به تقابل ژنتیکی اشاره نمود به این مفهوم که افراد، اختلالات ژنتیکی را با خود به دنیا می آورند، حرکت می دهند و در میانسالی یا اواخر عمر، این اختلالات با و یا بدون محرک ژنتیکی خویش را نشان می دهند و سلول رفتار سرطانی پیدا می کند. عوامل ژنتیکی اصلی که از راه ژنها پدیده سرطان را القا می کنند می توانند از مکانیسم های مختلفی باشند مثل یک جهش (موتاسیون) که یک تغییر رفتاری در سلول بوجود می آورد و رفتار آنرا به سمت سلول های سرطانی تغییر می دهد. اگر موتاسیون، که عمده ترین علت پدیده سرطان است را در نظر نگیریم، قطع برخی از قطعات حیاتی و یا افزایش بعضی از قطعات کروموزوم ها، یکی دیگر از عوامل ایجاد سرطان است. بعضی ژن ها وقتی به تنهایی پتانسیل سرطان زایی دارند، اگر در کنار هم قرار گیرند رشد آنها دو برابر نمی گردد بلکه چندین برابر می شود و سلول به ناگه رفتار سرطانی پیدا می کند.کدام عوامل را در جلوگیری از سرطان مؤثر می دانیددر حال حاضر ما نمی توانیم روی رفتار سلول تغییر ایجاد نماییم، یعنی برای کسی که استعداد ابتلاء به سرطان از لحاظ ژنتیکی دارد را نمی توان تغییر و یا مهاری در آن ایجاد کرد. امکان دارد بتوان با اطلاعات جدید ژنتیکی مثل NGS (Next Generation Sequencing) تمام اطلاعات ژنتیکی فرد را روی کاغذ بیاوریم و بتوانیم از روی تعداد تحولات ژنتیکی، پیشبینی نماییم چه سرطانی با چه وسعتی و در چه سنی می تواند در یک فرد ایجاد شود؛ اما در واقع تنها کاری که می شود انجام داد، مهار عوامل محیطی منجر به سرطان است، نظیر مهار آلودگی های شیمیایی، آلودگی های امواج رادیواکتیو و آموزش مردم در پرهیز از عوامل غذایی و محیطی سرطان زا و در رأس همه مواردی عدم استفاده از دخانیات، استفاده از غذاهای کهنه و یا سوخته، این عوامل می توانند ماشه سرطان را در افرادی که استعداد ژنتیکی دارند بکشد و سرعت آنرا بالا برند. به صورت مثال اگر کسی که استعداد ابتلاء به سرطان دارد و با کنترل عوامل محیطی باید در سن ۷۰ سالگی گرفتار سرطان ریه شود، با عامل سیگار در سن ۳۵-۵۰ سالگی به آن مبتلا می شود.راه های تشخیص زود هنگام در سرطان چیستتاکنون هیچ راهکاری در تشخیص زود هنگام سرطان جز در سرطان دهانه رحم به تأیید دانشمندان و منابع علمی نرسیده است. یعنی با آزمایشات روتین خون و یا ادرار از لحاظ سلول سرطانی، سونوگرافی و ماموگرافی نمی توان تشخیص زودهنگام سرطان در آینده جوامع را مؤثر دانست.نظر شما در مورد تست های تشخیصی چیستدر خصوص ماموگرافی هم اینکه خود امواج دستگاه مامو در فردی که استعداد ژنتیکی دارد و به مدت ۱۰ یا ۲۰ سال بخواهد هر ساله تست ماموگرافی دهدآیا در این زمان طولانی می تواند پرخطر باشد یا خیر، هنوز مورد بحث است. ولی اغلب محققان در این حوزه معتقد هستند که انجام ماموگرافی در پایین آوردن ریسک مرگ در زنان بالای ۴۷ سال می تواند مؤثر باشد. از همه مهم تر آن چه تا کنون مورد تأیید بوده، تست پاپ اسمیر است که با یک سواب، یک نمونه گیری از دهانه رحم از سنینی که فرد به سن باروری می رسد میتوان انجام داد و اگر هر ۶ ماه یا یک سال، در سه نوبت صورت گیرد و سپس هر ۲ یا ۳ سال این تست را تا سن ۷۰ سالگی انجام دهیم، می توانیم مخاطرات پیش رو را با تشخیص زودهنگام کاهش دهیم.امکانات تشخیصی سرطان را در کشور چگونه ارزیابی می کنیدامروزه در بعضی از کشورهای پیشرفته از افراد بالای ۵۰ سال می خواهند تا در انجام تست های غربالگری هر ۲ سال یک مرتبه شرکت نمایند. در کشور ما هم در استانهای بزرگ به سادگی با هزینه بسیار کم میتوان کلونوسکوپی و یا آندوسکوپی را انجام داد که این امر احتمالاً توانسته از خطرهای بسیاری در افرادی که در سنین پایین هستند بکاهد. دستگاههای ماموگرافی هم به سادگی در دسترس هستند و می شود به خانمهای بالای ۵۰ سال پیشنهاد کرد که علاوه بر پاپ اسمیر، ماموگرافی هم انجام دهند. در مردان بالای ۵۰ سال هم با عنایت به بالا بودن هزینه تست PSA، ترجیحاً افراد بدون علامت و با سن پایین تر ملزم به انجام آن نیستند، اما اگر کسی بخواهد یک چکاپ کلی دهد و بالای ۵۰ سال هم سن داشته باشد، می تواند این تست را انجام دهد. چونکه در مواردی با تشخیص زودهنگام سرطان با این تست و یک جراحی میتوان جان بیمار را نجات داد.در مورد درمان سرطان چه پیشرفت هایی تا کنون داشته ایمدهه اخیر یکی از دهه های پر تلاش در زمینه تشخیص و درمان بموقع سرطان بوده است. سال های ۱۹۶۰ تا ۱۹۷۵ دوران طلایی درمان سرطان بود. داروهای اصلی سرطان مثل Alkylating agents، داروهایی هستند که به بدنه DNA می چسبند و سلول را نابود می کنند ولی صدمه هایی هم به بافت سالم می رسانند که با این حال، جان میلیونها انسان را تا کنون نجات داده اند و یا داروهای سیکلوفسفاماید، آی فسفاماید و سیس پلاتین که هم اکنون هم بسیار در درمان این بیماری پر مصرف هستند. در ۲۰ سال قبل در زمینه داروهای شیمی درمانی با داروهای جدیدتری آشنا شدیم و شایان ذکر است که داروها به سمت تخصصی تر یا هدف درمانی رفته اند (آنتی بادی های مونو کلونال) امروزه، هزاران دانشمند لحظه به لحظه روی سلول های سرطانی کار می کنند. برای مثال برای درمان سرطان خون مزمن که تا ۲۰ سال پیش غیر قابل درمان بود و مبتلایان به آن ظرف ۳ تا ۵ سال از بین می رفتند، داروهایی وارد بازار شده که تا کنون جان صدها هزار نفر را نجات داده است. در ایران هم حدود دو تا سه هزار نفر بیمار مبتلا به CML همه از برکت این درمان بهره مند شده اند و سالیان سال با مصرف تنها یک داروی خوراکی به زندگی طبیعی خود ادامه داده اند. برخی هم دوره درمان خویش را به اتمام رسانده و داروی خویش را هم قطع کرده و زندگی طبیعی دارند. اتفاق دیگر در زمینه درمان، ایمونوتراپی بود که تغییر رویه مقاومت ضد سرطان در بدن است، یعنی سلول های T لنفوسیتی که در مقابل سرطان تسلیم می شدند و حریف سلول های سرطانی نمی شدند، هم اکنون با تقویت این سلول ها، زمینه بهبود را فراهم می کنند. داروهای ایمونوتراپی که امروز ۶-۷ نوع آن در دست ما است، البته با قیمت گزاف، که انتظار می رود در آینده با پیشرفت اقتصاد جوامع و تولید انبوه، این داروها به شکل فراگیر در اختیار مبتلایان قرار گیرند.آینده درمان سرطان را چطور می بینیدتحولات زیادی در درمان سرطان پیش رو است و به نظر می آید، در افق ۲۰ سال آینده، اغلب سرطان ها قابل درمان باشند. الان بیشتر از ۳۵ درصد مبتلایان به سرطان را میتوان نجات داد و از نظر افزایش طول عمر هم تا ۳۰ درصد موفقیت داشته ایم و تقریباً ۲۷-۲۸ درصد سرطان ها را واقعاً نمی توان درمان کرد و تلاش ما برای ارتقای کیفیت زندگی در این افراد است. انتظار ما با پیشرفت های درمان این است که تا ۱۰-۱۵ سال آینده، ۸۰-۷۰ درصد سرطان ها قابل درمان شوند و حرکت به سمت نجات بشر برود، البته به شرط اینکه بشر هم قدر سلامتی خویش را بداند و به خاطر جهل خود و افکاری که به آنها تحمیل می شود، دست از کشتار یکدیگر بر دارد.
منبع: deyhospital.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب